Minoes
(door Dini)
'Minoes weegt nu ongeveer twee kilo. Andere kittens uit het nest zijn zwaarder, maar ze ziet er hartstikke gezond uit. Er staat de hele dag eten klaar, dus daar kan het toch niet aan liggen. Wel grappig dat Minoes en Dushi zo in gewicht verschillen, terwijl ze verder zo op elkaar lijken. Het is amusant om de ontwikkeling in de relatie tussen moeder en dochter gade te slaan. Heel af en toe ligt Minoes nog aan bij Poekie; als dat een keer lukt spint Minoes harder dan ooit, zo heerlijk vindt ze het. Maar soms hebben ze echt wel ruzie. Poekie blaast en gromt naar dochterlief, die het niet moet wagen te denken dat ze dezelfde privileges heeft als zij. Minoes moet wel haar plaats weten! Poekie mag op het lekkerste plekje zitten of liggen en ze mag als eerste bij de etensbak. Dat is echt veranderd, want toen de kittens er allemaal nog waren, liet ze altijd heel liefdevol haar kinderen eerst eten en dan was ze zelf pas aan de beurt.
Minoes wordt naar ons toe eigenlijk steeds leuker. Eerst waren wij meer een soort noodzakelijk kwaad, goed om eten en drinken neer te zetten, maar verder had je niet veel aan ons. Dat kwam natuurlijk omdat ze nog zo sterk op moederpoes gericht was. De laatste maanden gaat Minoes zich meer op ons richten – bittere noodzaak waarschijnlijk, omdat Poekie zich steeds minder aan haar gelegen laat liggen – en komt dan ook knus bij ons zitten en spint dat het een aard heeft. Leuk! En ze is ook zo prachtig om te zien!' (31 okt. 2011) |
'Gisteren zijn we teruggekomen van twee dagen in de Efteling. Het was voor het eerst dat we twee poezen samen in ons huis achterlieten. Een prettig idee, want het is voor Minoes en Poekie toch gezelliger dat ze met zijn tweeën te zijn. Toen Poekie nog geen kleintjes had, lieten we haar ook wel eens twee dagen achter elkaar alleen, maar ik vond dat nooit zo'n fijn idee, ook al kwam er ook toen al wel af en toe een buurvrouw kijken. Evengoed kwamen ze allebei naar de deur gehold toen we thuiskwamen. En ze zeiden het niet, maar ik zág ze denken: he, gelukkig, ze zijn er weer...
Minoes begint trouwens wat vaker te miauwen de laatste tijd, zonder dat daar een reden voor is. Zouden de eerste tekenen van krolsheid zich aandienen?' (5 okt. 2011) |
'Minoes is de enige die bij haar moeder Poekie is gebleven. Zij realiseert het zich natuurlijk niet, maar ze heeft het wat dat betreft echt gemakkelijker gehad dan haar broers en zussen. Zij hoefde immers niet aan een nieuwe omgeving te wennen. Ook kan zij nog steeds af en toe een slokje bij moeder nemen. Ze weegt nu ruim 2 kilo. Ze groeit nu niet meer zo hard, een week of twee geleden zat ze ook al rond dat gewicht.
(Dini, 2 okt. 2011) |